بررسي عوامل تاثيرگذار بر ميزان بهره‌وري از ماشين‌هاي كشاورزي و وضعيت مكانيزاسيون اراضي زراعي شهرستان ساري

سياستگذاري، برنامه¬ريزي و استفاده صحيح و بهينه از ماشين در كشاورزي، اصولا در كشورهاي جهان سوم با چالش هاي متفاوتي روبروست و نياز به جامع نگري در اين جوامع بسيار محسوس بوده و به نحوي كه عمدتًا تكيه بر روي انتخاب استراتژي و تكنولوژي به همراه برنامه ريزي مناسب است. در اين تحقيق عوامل موثر در وضعيت بهينه مكانيزاسيون و مديريت آن در منطقه شامل: شاخص هاي سطح و درجه مكانيزاسيون، نظام بهره برداري ‌از زمين و ماشين، ويژگي هاي اقتصادي، اجتماعي و فردي كشاورزان و مشكلات و موانع موجود در استفاده از تكنولوژي مكانيزاسيون مورد بررسي و شناسايي قرار گرفت. بين متغيرهاي ميزان تحصيلات زارعين، تعداد افراد خانوار، نوع و ميزان مالكيت ماشين آلات، سطح زير كشت، عملكرد محصولات، دفعات شركت در كلاسهاي ترويجي، ارتباط اجتماعي، رضامندي، مهارت فني و استفاده مطلوب از ماشين آلات در دسترس و درجه مكانيزاسيون واحد زراعي رابطه مثبت و معني‌داري وجود داشت. بين متغيرهاي سن و ميزان كمك اعضاي خانواده با درجه مكانيزاسيون واحد زراعي رابطه معكوس و معني‌داري برقرار بود. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چند متغيره به روش گام ¬به¬گام نيز نشان داد كه 80 درصد از تغييرات متغيير وابسته توسط متغير هاي مستقل وارد شده در معادله رگرسيوني شامل شركت در كلاسهاي ترويجي، مهارت فني، افزايش حداقل فاصله قطعات و اندازه قطعات واحد زراعي پيش بيني ‌گرديد. يكي ديگر از عوامل موثر مهارت فني كشاورزان شناخته شد بي شك يكي از موانع پذيرش تكنولوژي توسط كشاورزان عدم مهارت در استفاده از وسايل مي‌باشد كه با شركت در كلاسهاي آموزشي و ارتقا سطح مهارت فني استفاده از ماشينهاي مختلف تمايل آنان به بكار گيري مكانيزاسيون در سطح مزرعه افزايش خواهد يافت.