تعيين شاخص‌هاي مصرف انرژي نهاده‌ها در توليد يونجه استان مازندران

كشاورزي يك فرآيند تبديل انرژي است. در اين فرآيند انرژي نوري خورشيد، فرآوردههاي سوختهاي فسيلي و الكتريسيته، به غذا و الياف موردنياز انسان تبديل ميگردد. تأمين غذا و نيازهاي جمعيت روزافزون جامعه بشري نياز به سرمايهگذاري بيشتري در زمينه انرژي به عنوان يك نهاده داشته است به نحوي كه طي قرنها، نيروي حيوانات به خدمت گرفته شده و كمي بعد بشر با كنترل كردن نيروي آب و باد، آنها را جايگزين نيروي حيوانات كرد. يونجه يكي از محصولات مهمي است كه در ايران و استان مركزي كشت مي‌شود. اين بررسي به منظور ارزيابي و مقايسه كارايي انرژي توليد يونجه در استان مازندران انجام شد. داده‌هاي اوليه با استفاده از آمار و اطلاعات پرسشنامه‌اي زارعين يونجه‌كار استان بدست آمد. داده‌هاي مربوط به نهاده‌ها و ستاده به مقادير معادل انرژي مصرفي و توليدي تبديل گرديد و سپس راندمان انرژي محاسبه شد. ميزان كل انرژي ورودي برابر با 66/47336 مگاژول در هكتار (52/31% انرژي مستقيم، 48/68% انرژي غير مستقيم، 11/12% انرژي تجديدپذير، 89/87% انرژي‌ تجديدناپذير) و ميزان انرژي خروجي 43/204429 مگاژول در هكتار بدست آمد. ميزان كارايي انرژي، انرژي خالص، انرژي ويژه و بهره‌وري انرژي يونجه به ترتيب برابر با 32/4، 6/157093 مگاژول بر هكتار، 66/3 مگاژول بر كيلوگرم و 27/0 كيلوگرم بر مگاژول محاسبه شد. نتايج نشان مي‌دهد كه بيشترين انرژي مصرفي در كشت يونجه به كودهاي شيميايي (89/40%) و پس از آن به ترتيب به سوخت مصرفي (42/23%) و ماشين‌آلات (42/21%) تعلق دارد.