بررسي برهم كنش شوري و فسفر بر رشد دو رقم گندم

چكيده گندم يك محصول غالب در كشورهاي معتدل است كه براي تغذيه انسان و دام مورد استفاده قرار مي¬گيرد. با افزايش شوري جذب آب و عناصر غذايي كم مي¬شود. مصرف عناصر غذايي مانند فسفر در خاك¬هاي شور مي¬تواند تاحدودي به تحمل به شوري گياهان كمك كند. به-منظور بررسي برهم¬كنش شوري و فسفر بر رشد گندم آزمايشي گلداني به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتور اول شامل دو رقم گندم (سيستان و (N8720، فاكتور دوم با چهار سطح شوري (3، 6، 9 و 12 دسي زيمنس بر متر) و فاكتور سوم داراي سه سطح فسفر (04/0، 25/0 و 00/1 ميلي مولار) بود. ارتفاع، وزن¬هاي تر و خشك اندام هوايي و ريشه گياه اندازه¬گيري شدند. نتايج نشان داد كه با افزايش شوري ارتفاع گياه، وزن¬هاي خشك اندام هوايي و ريشه در هردو رقم كاهش يافت. بيشترين ارتفاع، وزن¬هاي خشك اندام هوايي و ريشه در تيمار 25/0 ميلي مولار فسفر بدست آمد. برهم كنش فسفر و شوري نشان داد كه شيب كاهش وزن خشك اندام هوايي با افزايش سطح فسفر كند بود. رقم سيستان وزن خشك اندام هوايي بيشتري از N8720 در شرايط شور نشان ¬داد.