تجزيه خوشه‎اي جمعيت‎هاي شنبليله ايراني با استفاده از ماركر مولكولي SRAP

تنوع ژنتيكي در گونه‌هاي گياهي براي انتخاب نژادهاي والديني در جهت حصول هيبريدهاي مناسب در محصولاتي كه هيبريد آنها ارزش تجاري دارند، مهم است. جهت بررسي تنوع ژنتيكي گياهي روشهاي متفاوتي وجود دارد از جمله روشهاي كلاسيك، استفاده از صفات مورفولوژيك مي‌باشد اما به دليل اينكه تعداد صفات مورفولوژيك محدود بوده و تحت تأثير سن گياه و محيط قرار دارند، امروزه از روشهاي مطمئن‌تري مانند نشانگرهاي مولكولي استفاده مي‌شود. لي و كويروس در سال 2001 براي اولين بار نشانگر مولكولي جديدي به نام SRAP را معرفي كردند. SRAP يك سيستم ماركر مبتني بر PCR با دو آغازگر است، آغازگر رو به جلو با 17 پايه و يك آغازگر معكوس با 18 پايه است و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻏﺎزﮔﺮﻫﺎي ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ، اﻧﺪازهي DNA را در ﻣﻨﺎﻃﻖ ORF ﻣﺸﺨﺺ ميﻛﻨﺪ.اين مطالعه، تنوع ژنتيكي برروي جمعيت‎هاي شنبليله ايراني با استفاده از پنج تركيب ماركر مولكولي SRAP صورت گرفت. گروه‌بندي به روش UPGMA و ضريب تشابه جاكارد انجام شد و جمعيت‌ها در چهار گروه قرار گرفتند، كه جمعيت‌هاي منطقه جغرافيايي مشابه در گروه مجزا قرار گرفتند. همچنين آماره‎هاي تنوع ژنتيكي محاسبه شد و نتايج حاصل نشان داد كه درصد چند شكلي آغازگر‌هاي SRAP به طور ميانگين 64.8 درصد بود كه نشان‌دهنده وجود تنوع بالا در بين جمعيت‌ها و قابليت نشانگري SRAP در آن مي‌باشد.