تأثير قابليتهاي بازاريابي بر بهبود عملكرد سازمان

امروزه ارائه بهترين عملكرد در زمينه بازاريابي، به اساسي ترين دغدغه مديران سازمان ها مبدل شده است و مديران مي كوشند تا با بهره گيري از تكنيك هاي مختلف، به عملكرد برتر دست يابند و در اين راستا قابليت هاي بازاريابي از عوامل مؤثر دردستيابي به مزيت رقابتي و عملكرد برتر براي شركت ها محسوب مي شوند.در اين زمينه درك دونكته براي نظريه پردازان و مديران، امري حياطي شده است: نكته اينكه سازمان براي توسعه فعاليتها و قابليت هاي بازار يابي خود در محيط كسب و كار ايجاد مزيت رقابتي كند؟ از اين رو به برسي قابليت هاي بازاريابي و تأثير آن بر عملكرد سازمان مي پردازد. هدف اين مقاله مطالعه بر روي سرمايه هاي مشهود و نا مشهود سازمان به عنوان قابليت هاي بازار يابي است كه مي توان دريافت اين قابليت ها مجموعه پيچيده دانش ومهارت هاي جاسازي شده در فرايند سازمان هستند. قابليت هاي بازار يابي و عملياتي مي توانند موجب ايجاد مزيت رقابتي شده ومعيار هاي عملكرد كسب وكار را در ابعاد مالي ( شامل: مثل فروش، حاشيه سود، بازگشت سرمايه) و غير مالي (مثل مشتري گرايي، جهت يابي رقبا، رضايت مشتري، بهره وري بازار و...) بهبود بخشند.