نقش حمايت بانك ها بر افزايش بهره وري در حوزه اقتصاد دانش بنيان

در ساليان گذشته، سياست گذاران اقتصادي اقداماتي در خصوص افزايش پرداخت تسهيلات بانكي داشته اند، تا بدين ترتيب با تامين مالي نهاده بنگاه ها توليد افزايش يابد. منفي بودن نرخ حقيقي تسهيلات در بسياري از مقاطع زماني گذشته، شاهد اين مدعاست. از طرفي، يكي از دلايل مخالفان همواره اين بوده است كه پايين نگه داشتن دستوري نرخ سود، باعث مي شود بنگاه هاي كم بهره ور نيز قادر به باز پرداخت تسهيلات باشند و در نتيجه تقاضاي آن ها از تسهيلات مانع از رسيدن تسهيلات به فعاليت هاي پر بازده در بخش هاي مختلف شود. در واقع ادعاي آن ها اين است كه افزايش نرخ سود بانكي در شرايطي كه بين بانك و بنگاه اطلاعات نامتقارن وجود دارد، باعث غربالگري بنگاه ها شده، از كج گزيني بنگاه هاي كم بازده جلوگيري مي كند. هدف اين تحقيق، بررسي نقش حمايت مالي بانك ها، بر بهبود بهره وري متوسط مي باشد؛ جامعه مورد بررسي شركت‌ها و موسسات بررسي شده مشمول استفاده از مزاياي «قانون حمايت از شركت‌ها و موسسات دانش‌بنيان و تجاري‌سازي نوآوري‌ها و اختراعات» معرفي‌شده از سوي كارگروه ارزيابي و تشخيص صلاحيت شركت‌ها و موسسات دانش‌بنيان تا انتهاي تيرماه سال 1393 بالغ بر 372 شركت بوده، كه بدين منظور از تحليل ساختاري ميانگين ها براي دو گروه شركت هايي كه از تسهيلات بانكي استفاده كرده اند و شركت هايي كه از تسهيلات بانكي استفاده نكرده اند استفاده شده است. نتايج نشان داده حمايت مالي بانك ها، موجب بهبود بهره وري در شركت هاي دانش بنيان خواهد شد