تاثير كيفيت زندگي كاري بر عملكرد كاركنان شركت توليدي سايپا

كيفيت زندگي كاري يا كيفيت نظام كار يكي از جالب ترين روش هاي ايجاد انگيزش و راهگشاي مهم در طراحي و غني سازي شغل كاركنان است كه ريشه در نگرش كاركنان و مديران به مقوله ي انگيزش دارد. ضرورت توجـه به كيفيـت زنـدگي كاري و بهبود آن، يك منطق دارد وآن هم اين است كه 65 درصـد عمر مفيد انسان ها در محيط كار سپري مي شود. بدين ترتيب با توجه به اهميت نقش كيفيت زندگي كاري در عملكرد كاركنان، هدف اصلي اين پژوهش بررسي ارتباط ميان كيفيت زندگي كاري (پرداخت منصفانه، محيط كار ايمن، فضاي كلي زندگي، توسعه قابليت هاي انساني، يكپارچگي اجتماعي، قانونگرايي و تامين فرصت رشد و امنيت) و عملكرد كاركنان (شامل سه فرايند تعهد شغلي، افزايش قابليت، تلاش سازماني) در شركت توليد رينگ سايپا و ارائه برخي پيشنهادات است. در اين تحقيق از روش توصيفي- همبستگي از نوع پيمايشي و از نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 107 نفر ازكارشناسان شركت توليد رينگ سايپا است. شركت كنندگان تركيبي از پرسشنامه هاي استاندارد اصلاح شده مربوط به كيفيت زندگي كاري و عملكرد كاركنان را پر نمودند. تحليل نتايج تحقيق با نرم افزار SPSS 22 نشان داد كه سطح كلي كيفيت زندگي كاري در سازمان بالاتر از حد متوسط است. همچنين ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه ميان بيشتر فرايند هاي كيفيت زندگي كاري و عملكرد كاركنان رابطه معناداري وجود دارد و رگرسيون گام به گام هم نشان داد كه از ميان همه متغير ها، چهار متغيرتامين فرصت رشد، توسعه قابليت، قانون گرايي و پرداخت منصفانه رابطه مهمتري با عملكرد كاركنان دارند نتايج اين تحقيق راه را براي تركيب اين دومولفه كاربردي در سازمان هاي خصوصي و دولتي روشن مي نمايد.