بررسي تأثير برنامه ريزي استراتژيك بر اثربخشي سازماني (بانك سپه شعب منطقه غرب تهران)

در شرايط كنوني برنامه ريزي استراتژيك ، در موفقيت سازمان ها در ميدان رقابت نقش كليدي دارد. وچنانچه بدرستي تدوين شود، به انتخاب راهبردهاي صحيح منجر و در صورت اجراي صحيح و به موقع موجب تعالي سازمان مي شود. موضوع مورد بحث در اين تحقيق ، «بررسي تأثير برنامه ريزي استراتژيك بر اثربخشي سازماني در بانك سپه شعب منطقه غرب تهران» است. در اين تحقيق از مدل برنامه ريزي استراتژيك برايسوان كه يك مدل عمومي و غير انتفاعي مي باشد، استفاده شده است. برايسون اولين كسي است كه نظام هاي برنامه ريزي، سازمان هاي دولتي را مورد توجه قرار داد. اين مدل شامل ابعاد: توافق اوليه، تعيين وظايف سازماني، تحليل ذينفعان، ماموريت، شناخت محيط سازماني، تعيين موضوعات استراتژيك، تعيين استراتژي، شرح طرحها و اقدامات، چشم انداز سازمان و برنامه عملياتي يكساله مي باشد. اين تحقيق به بررسي هر يك از ابعاد برنامه ريزي استراتژيك بر اثر بخشي سازماني بر اساس الگوي تالگوت پارسونز كه در چهارچوب اصول سيستم طبيعي كار مي‌كرد، پرداخته است. مدل پارسونز شامل چهار مولفه انطباق، نيل به هدف ، انسجام ، تداوم و حفظ الگو مي باشد . ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، شامل دو پرسشنامه برنامه ريزي استراتژيك و اثربخشي سازماني مي باشد. براي تجزيه و تحليل از روش هاي آماري توصيفي و آمار استنباطي (رگرسيون تك متغيره،) استفاده شد و نتايج به دست آمده حاكي از اين موضوع مي باشد كه برنامه ريزي استراتژيك و هر يك از ابعاد آن بر اثربخشي سازماني تأثير دارد.