ديدگاههاي تركيبي توسعه نرم افزار و لزوم به كارگيري آنها

نقطه عطف توسعه نرم افزار به سال 2001 بازمي گردد كه تعدادي از متخصصين بيانيه چابك را منتشر نمودند. پياده سازي متدهاي چابك در عمل با مشكلاتي مواجه شد، بنابر اين تئوريسين ها و متخصصين نرم افزار با هدف بهره گيري همزمان از مزاياي متدهاي سنتي و چابك ديدگاه هاي تركيبي توسعه نرم افزار را ايجاد نمودند. در اين ديدگاه معمولا از يك طرف RUP به عنوان يك متد سنتي كامل،با يك يا دو متد چابك از طرف ديگر در هم ادغام مي شوند تا مساله ناكارآمدي متدهاي توسعه نرم افزار در مقابل نيازمندي هاي جديد و متغير مشتريان برطرف گردد. روند تكامل متدهاي توسعه هنوز داراي ضعف هايي مي باشد چراكه يك مساله كيفي است و مانند همه امور كيفي ديگر يك فعاليت مداوم و فاقد نقطه پايان خواهد بود. در اين تحقيق جديدترين كوشش ها براي دستيابي به مدلهاي تركيبي و علت استفاده از آنها را مرور خواهيم نمود.