زيباشناسي رمان هاي منيرو رواني پور؛ مطالعه ي موردي رمان هاي «كولي كنار آتش»، «دل پولاد» و «اهل غرق»

منيرو رواني پور متولد جفره از توابع شهرستان بوشهر است. وي تحصيلاتش را در رشته ي روان شناسي دانشگاه تهران به پايان رساند. با وجود اينكه مدت ها دور از زادگاه خود بود اما در همه داستان هايش توجه به عقايد، رسوم و آيين هاي جنوب ايران و شمال خليج فارس به ويژه زادگاهش وجود دارد. از ويژگي مهم رواني پور در داستان نويسي اين است كه در حالي كه در تمام آثارش وجوه مشتركي همچون؛ قهرمان هايي از جنس زن، بيان و نقد عقايد و رسوم و آيين هاي جنوب وجود داشته و حتي حس نوستالژيك بر آن ها حاكم است اما در سه رمان مورد بحث، سه سبك متفاوت را دنبال مي كند. رئاليسم جادويي؛تلفيق خيال و واقعيت روح حاكم بر رمان «اهل غرق» است.در اين رمان نويسنده داستاني فولكلور از منطقه را بازگو كرده و در ادامه به واقعيت مي رسد. در رمان «دل پولاد» خواننده بايد به دنبال اولين جرقه از تجربه مشترك ميان خود و متن بپردازد. در اين رمان پيش بيني با متن هم خواني ندارد و خواننده پس از نااميدي سرانجام به دوباره سازي متن در ذهن مي پردازد. در كولي كنار آتش پيوند سنت و مدرنيته به چشم مي خورد. در اين رمان خواننده با نوسانات عديده اي روبروست. چرخش زاويه ي ديد باعث تمركز زدايي مي شود كه از ويژگي هاي سبكي رواني-پور است. در اين پژوهش كوشيده شده كه عناصر زيباشناسي براساس سبك نويسندگي و متن اثر مورد بررسي قرار گيرد و در هر رمان عناصر زيباشناختي به طور جداگانه بررسي و تحليل شده و بيان گردد. شيوه ي تحقيق در اين پژوهش تحليل محتوايي _ كيفي براساس عناصر زيباشناختي متن و بهر ه گيري از روش تحليل روايت است.