گروه‌هاي زبان و ادبيات عربي حلقه هاى مفقوده توسعه صنعت گردشگري ايران با كشورهاي عربي (كشورهاي عربي حوزة خليج فارس به عنوان نمونه)

در عصر حاضر، برقراري و توسعة ارتباط با كشورهاي همسايه جزء اولويت هاي اصلي هر كشور به شمار مي آيد. از ديگر سو، مي توان اقتصاد را مهمترين و اساسي‌ترين ركن يك كشور دانست. يكي از مهمترين منابع تأمين درآمد هر كشور، در كنارِ گرفتن ماليات، صادرات و توسعه صنعت گردشگري است؛ كه هر دو باعث ورود ارز به كشور مي شود. اينجاست كه مي‌توان با استفاده از معرفي جاذبه هاي گردشگري و دستاوردهاي اقتصادي، پزشكي، نظامي، علمي و... كشور به زبان هاي ديگر به ويژه زبان عربي، باعث افزايش ارتباط دوسويه با كشورهاي عربي و توسعه صنعت گردشگري كشور گرديد. آموزش زبان عربي در پيوند با اقتصاد رنگ و بويي ديگر به خود مي گيرد. با توجه به همجوار بودن ايران با كشورهاي عربي و بسياري مناسبت‌هاي ديگر، آموزش كاربردي و هدفمند زبان عربي، مي‌تواند نقش بزرگي در فعال شدن چرخه اقتصاد كشور داشته باشد. بي شك، شناساندن دقيق كشورمان به جهان عرب اعم از جاذبه هاي گردشگري، مشاهير علمي و ادبي، دستاوردهاي پزشكي، علمي، اقتصادي، نظامي و... از طريق دانشجويان و فارغ التحصيلان گروه هاي زبان و ادبيات عربي كشور به زبان عربي مي‌تواند، نقش بسزايي در بهبود وضعيت اقتصادي جامعه داشته باشد؛ كه اين امر مستلزم برنامه‌ريزي هاي درست و بلند مدت، آموزش مهارت‌هاي زباني به صورت كاربردي، مهارت هاي برقراري ارتباط ، آشنايي با ملاحظات خاص فرهنگي كشورهاي عربي و... توسط گروه هاي زبان و ادبيات عربي كشور به دانشجويان خود و ايجاد چند گرايش بين رشته‌اي در مقاطع مختلف تحصيلي و نيز برگزاري دوره هاي آموزشي ويژه است؛ هرچند تأثير مسائل سياسي را نيز در موفقيت يا شكست اين امور نمي توان ناديده گرفت. در اين مقاله پس از معرفي چالش هاي برقراري ارتباط با كشورهاي عربي و بيان ملاحظاتي در جهت حل اين چالش ها، فرصت هاي پيش رو كشور در استفاده از گروه هاي زبان و ادبيات عربي براي توسعه صنعت گردشگري، بررسي چالش هاي موجود در تدريس فعلي رشتة زبان و ادبيات عربي و برخي راهكارها براي حل اين چالش ها بيان شده است.