سيري در معادل هاي فارسي و عربي اصطلاحات ادبيات داستاني

ادبيات داستاني به شيوه امروزي از غرب به ايران و كشورهاي عرب زبان وارد شده است و كاربران ايراني و عربي به علت‌هاي مختلف در معادل سازي براي اصطلاحات كاربردي در اين حوزه با مشكل مواجه بوده‌اند، به همين سبب در اين پژوهش ضمن بررسي علل نارسايي برخي معادل ها از جمله ترجمه ناپذيري، وجود معادل هاي گوناگون براي يك اصطلاح، برخوردارنبودن اصطلاح از شفافيت در زبان مبدأ و سراسيمگي در گزينش معادل؛ براي سنجش توانمندي‌هاي اين دو زبان در ساختِ معادل از راه تركيب، اشقاق و دورگه سازي، نمونه‌هايي را به صورت تطبيقي از لحاظ ساختار واژگاني و دستوري بررسي نموده ايم و به نقش اسم، حاصل مصدر و اسم مصدر در معادل هاي فارسي، و نقش جامد مصدري(مصدر صناعي و مصادر باب هاي افعال و افتعال) در معادل هاي عربي اصطلاحات اشاره كرده ايم. سپس به بررسي نقش وند ها و بالاخص ايسم و معادل هاي عربي و فارسي آن و نقش تركيبات وصفي و اضافي در معادل هاي اصطلاحات ادبيات داستاني اين دو زبان پرداخته ايم. در اين پژوهش فرهنگ هاي معتبر ادبيات داستاني و نمايشي در زبان فارسي و عربي مبناي كار قرار گرفته شده است.