نقش فضاهاي باز شهري در توسعه پايدار فرهنگي (با محوريت احيا بافت تاريخي اصفهان)

The role of urban open spaces in sustainable cultural development (centered on the revival of the historical context of Isfahan)

با پيشرفت هاي اخير در زمينه پايداري فرهنگي و با توجه به اهميت رو به رشد آن در بخش هاي اجتماعي، سياسي، محيط زيست و حوزه هاي اقتصادي، اهميت اين موضوع در قدرت نفوذ خود بر مردم است. زيرا تصميماتي كه در چارچوب جامعه شكل ميگيرد، به شدت تحت تاثير اعتقادات مردم مي باشد. از طرفي فضاهاي باز شهري همواره، محلي براي برقراري تعامل افراد جامعه بوده است. و بدين ترتيب زمينه بروز باور ها و انديشه ها را فراهم آورده،كه فرهنگ را شكل مي دهد. اما متاسفانه در سال هاي اخير، محدوديت در شهر هاي بزرگ و كاهش سهم فضاهاي باز شهري باعث كاهش محيط هاي زمينه ساز روابط فرهنگي شده است. از اين رو در پژوهش پيش رو به روش تحليلي _ توصيفي و با مرور منابع كتابخانه اي ابتدا به بررسي عوامل تاثير گذار بر توسعه ي پايدار فرهنگي پرداخته شده است و در ادامه با بررسي نقش فضاهاي باز شهري در جهت ارتقا توسعه فرهنگي جوامع سعي در ارائه راهكارهايي در جهت افزايش نقش فضاهاي باز شده است. و در نهايت با بررسي فضاهاي باز شهري در بافت هاي تاريخي با محوريت شهر اصفهان به ارائه راهكار هايي در جهت احيا اين فضاها در محله هاي تاريخي به منظور توسعه پايدار فرهنگي پرداخته شده است. از جمله اين عوامل براي ارتقاء توسعه پايدار فرهنگي در فضاهاي باز شهري ،ميتوان به طراحي فضاهايي اشاره كرد كه به گونه اي باشد كه زمينه ساز يكسان سازي تمام اقشار استفاده كننده شود و بتواند در طول ادوار خاطرات جمعي را شكل دهد.