گلشن راز جديد، شراري در ضمير اقبال

بنياد فكري علامه اقبال لاهوري بر اساس تعاليم انسان‏ساز اسلام و اشعار نغز او متآثّر از شاعران و عارفان بزرگ فارسي همچون سنايي و عطّار و مولانا جلال الدين رومي و شيخ محمود شبستري صاحب «گلشن راز» است. عنايت خاص او به اين منظومۀ عرفاني - تعليمي، كه شهرت جهاني دارد و شروح بسياري برآن نگاشته اند؛ او را برآن داشت تا مثنوي خود را با عنوان «گلشن راز جديد» براي نسل حاضر بسرايد و با ذوقي تحسين برانگيز برخي از سؤالات اميرحسيني هروي را متناسب با مشاهدات خود در زمانه به زباني ديگر بازگو كند. بازگشت به «خودي» يكي از بهترين مضاميني است كه اقبال در اين منظومه دربارۀ آن سخن مي‏گويد. خوشبختانه اقبال با انتخاب عناوين گويايي براي كتاب‏هايش مانند: احياي فكر ديني ، جاويد نامه ، اسرار خودي ، رموز بيخودي ، پيام مشرق و پس چه بايد كرد اي اقوام شرق ، عقيده و انديشۀ خويش را در اشعارش بازتابي روشن داده‏است و خود نيز به اين مهم اشاره مي‏كند: پس از من شعر من خوانند و دريابند و مي‏گويند جهاني را دگرگون كرد يك مرد خودآگاهي. اين مقاله بر آنست تا به بررسي و تحليل ابيات گلشن راز جديد و توصيه‏هاي اين مصلح جهاني بپردازد