ماندالا و ميل به تماميت در شعر اقبال

از آنجايي كه ناخودآگاه شاعر در زيرساخت هاي شعري موثر است، نگارندگان با درنظر داشتن نقد كهن الگويي به اكتشاف زيرساخت فكري علامه محمد اقبال لاهوري مي پردازند. اين پژوهش در پاسخ به اين سوال سامان يافته است كه آيا اقبال در مخمس نواي وقت ، با فراخواني آنيما ، در آرزوي دستيابي به كمال و تماميت ماندلايي است ؟ تطبيق روان پژوهي يونگ در ضمير خودآگاه و ناخودآگاه از طريق اشكال و نمادهاي واژگاني ، اعداد ، رنگها ، مخاطب را به جهان متن و روان شاعر نزديك مي سازد. شعر او با بيداركردن ناخودآگاه ، محرك نوشدگي و نوزايي و رسيدن به كمال و جاودانگي است .