تبيين انديشه هاي فلسفي اقبال لاهوري با تكيه بر مباني نظري وي در آرمان شهر او

گستره جغرافيايي زبان و ادبيات فارسي در بردارنده نام نويسندگان وشاعراني متعددي است كه هريك در حيطه هاي گوناگون انواع رايج ادبي نظير:مباني حماسي ،عرفاني ،غنايي وتعليمي و...داد سخن رانده و نقش مهمي را در بيان افكار وانديشه هاي دروني خويش ايفا نموده اند . در اين ميان شاعر پرآوازه عرصه عرفان وفلسفه ،اقبال لاهوري، به عنوان يكي ازبزرگ ترين شاعران دنياي اسلام ، با برخورداري ازافكار وانديشه هاي فلسفي واجتماعي فرهنگ اسلامي ، سهم عمده اي را در بيان مباني خداشناسي وخود شناسي به خود اختصاص داده است . از اين رو در پژوهش حاضر بر آن شديم كه ضمن بيان مباحثي در راستاي فلسفه ، عرفان وعناصر ومضامين يك شهر آرماني ومباني نظري هر يك ، به بيان مولفه هاي دروني شعر اقبال لاهوري به عنوان يكي از شاخص ترين شاعران دنياي اسلام بپردازيم.بر اين اساس ضرورت اصلي پژوهش در مقاله حاضر تبيين انديشه هاي فلسفي اقبال لاهوري با تكيه بر مباني نظري وي در آرمان شهر اوست. بنابراين مسآله اصلي در پژوهش حاضر آن است كه دريابيم كه وي در بيان انديشه هاي دروني سخن خويش از چه تمهيداتي بهره جسته وكلام او تاچه حد توانسته با بهره گيري از روابط ومناسبات كلامي مطلوب ، در جهت توصيف شاخصه هاي يك آرمان شهر حقيقي توفيق يابد ومرزها را درنوردد. بر اين اساس در پژوهش حاضر پس از ذكر مباحث مقدماتي پيرامون موضوع مورد نظر ، به بيان مباحثي در خصوص ويژگي هاي آرمان شهرمطلوب اقبال لاهوري كه شالوده اصلي اين پژوهش بر آن بنا گرديده، خواهيم پرداخت.