نگاه اميدوار اقبال به عنايت ائمه و ظهور حضرت مهدي(عج)

اقبال لاهوري به عنوان شاعري كه سلسه جنبان انديشه¬ي تقريبي بين مسلمانان جهان به خصوص مذاهب تاثير گذاري همچون شيعه و سني مي¬توان سرمشقي براي انديشمندان و شاعران مسلمان است. در جامعة امروزي كه گروهي از مدعيان جهان اسلام رشتة تكفيري بر دست گرفته¬اند، و كشتن مسلمان ديگر را براي خود موهبتي تصور مي¬نمايند بهترين توصيه رجوع به كلام بزرگاني همچون اقبال و سيد جمال¬الدين اسدآبادي است. در اين بين اقبال علي رغم تمايلات مذهبي خاص خود به عقيده مذاهب اسلامي احترام مي¬گذارد و در پي ابراز عقايد آنها مي¬باشد. با بررسي شعر اقبال لاهوري كمال محبت و عنايت او را به ائمه هدي و در عين حال ارادت ويژه¬اش به حضرت مهدي(عج) و انتظار سرتا پا شوق او را به ظوهر حضرت شاهديم. در اين مقاله نويسنده بر آن است تا صبغة پر رنگ شعر او را در عنايت به ائمه معصوم و منجي آخر الزمان بررسي نمايند.