كيفيت تحريم خمر و نقش آن در تصحيح سبب نزول آيه ي 43 سوره نساء

از قطعي ترين احكام اسلامي حرمت شرب خمر است. موافق آيات قرآن و مؤيدات روايي اين حكم به تدريج و در طول نزول قرآن گاه به شكل عام و يا اشاره به تحريم خمر توجه داده اند، در اين ميان حداقل سه آيه در ابلاغ تدريجي تحريم خمر مورد توجه بيشتري قرار گرفته اند. به نظر پيروان مكتب اهل بيت (ع) شرب خمر از ابتدا حرام بود و شارع مقدس اين حرمت را به تدريج علني فرمود. اما در نگاه ديگر فرق اسلامي شرب خمر به تدريج حرام شد و شارع مقدس با آماده ساختن مردم حرمت آن را در سوره مائده اعلام كرد. نكته مهم در آيه هاي بقره 219 و نساء 43 سبب نزول آيه است. بر پايه ديدگاه شيعيان شخصيتي چون علي بن ابي طالب كه پرورده و تربيت شده مخصوص پيامبر اكرم (ص) است از همان ابتدا بر ترك شرب خمر اقدام كرده است. اما بر پايه نقلي كه در منابع تفسيري اهل سنت وارد شده ، مولاي متقيان علي (ع) در سبب نزول آيه نساء كه مؤمنان را از نزديك شدن به نماز در حال مستي منع مي كند، مرتكب عمل شرب خمر شده اند. مورد اخير به شدت مورد انكار و انتقاد حضرت استاد علامه معرفت قرار گرفته است. وي با بررسي خبر و سند آن، بررسي روايات متعارض و نيز برخي از شواهد متقن قرآني و روايي مورد توافق همه فرق اسلامي و يا قابل قبول پيروان مكتب اهل بيت اين ادعا را ابطال كرده اند. در اين مقاله ديدگاه علامه تأييد و شواهد گفته شده تقويت مي شود.