«سياق در قرآن» از منظر استاد معرفت

«سياق» عبارت است از سمت و سوي خاص سخن كه موجب پيوستگي و درآميختن اجزاي آغازين و مياني و پاياني كلام مي‌گردد و سخن را به سمتي مشخّص سوق مي‌دهد. سياق كلمات در هر آيه و سياق آيات در هر سوره، در فهم مراد جدّي خداوند حكيم در قرآن كريم نقش بسيار مؤثر و تعيين‌كننده‌اي دارد. در مقاله‌ي حاضر، پس از مفهوم‌شناسي «سياق»، و اصالت سياق، مستند حجيّت سياق، ملاك قرينه بودن سياق، اقسام سه‌گانه سياق، وحدت موضوعي ميان آيات هر سوره، توقيفي بودن نظم و ترتيب آيات در هر سوره، توقيفي نبودن چينش سوره‌ها، شرايط تحقق سياق، پراكندگي در نزول، مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. و سرانجام اين نتيجه به دست آمده است كه مستند حجيّت سياق، علاوه بر حجيت ظهورات، پيوند تنگاتنگ بين اجزاي كلام است كه بر فضاي مسير حركت ستاره‌ي سخن حاكم مي‌باشد مشروط بر وجود وحدت موضوعي در يك سوره، و نيز احراز نزول متوالي جملات در يك آيه و نزول مجموعه آيات به هم‌پيوسته.