واكاوي كرامت انبياء در قرآن از نظرگاه تفسيري آيه الله معرفت

آيات و معارف الهي، قواي عقلي انسان را فعليت بخشيده، موجبات رشد و قوام قواي علمي و عملي انسان را در پي دارد تا با حركت به سوي كمال و رسيدن به لقاء الهي او را رهنمون سازد. انبياء و مقربين درگاه الهي در اين سير تكاملي از يك سو با تبيين آموزهاي ديني و از سوي ديگر به دليل جايگاه وجودي كه واسطه فيض اند، رسيدن به هدف خلقت را امكان پذير مي سازند. شناسايي، باورپذيري و جلب اعتماد مردم مرهون برخورداري انبياء از مقام عصمت و كرامت و نيز ارائه وحي و نشان نبوت از سوي خداوند است. به همين جهت به صفات خاص چون كليم الله، كلمه الله، رحمت الله، اسوه حسنه توصيف شده اند. اين مقاله كه باروش توصيفي تحليلي نگاشته شده به تبيين ديدگاه قرآن پژوه و مفسر معاصر آيه الله معرفت پرداخته و عصمت و كرامت انبياء را از منظر ايشان مورد واكاوي قرار داده است. ايشان پيراستگي از رذايل اخلاقي و برخورداري از مقام عصمت را لازمه كرامت الهي و ضروري مقام نبوت مي داند و در خصوص اين بحث در اثر ارزشمند «شبهات و ردود» پرداخته است.