بررسي تطبيقي رابطه خلود در جهنم با رحمت الهي از منظر آيه الله معرفت و علامه طباطبايي

خداوند در قرآن كريم به توصيف رحمت عام و فراگير خود پرداخته و نيز در خصوص طغيان گران عهد شكن، وعده جهنم و در شدت كفر، خبر از خلود در جهنم داده است. نكته اي كه قابل تامل و بررسي است ارتباط رحمت الهي با خلود در جهنم است، اين مقاله كه با روش تحليلي و مقايسه اي تنظيم شده در جهت بررسي ديدگاه دو مفسر معاصر آيه الله معرفت و علامه طباطبايي در پاسخ به اين پرسش تنظيم شده است. آيه الله معرفت، عقوبات و مثوبات در سراي آخرت را انعكاس نيت هاي انسان مي داند كه شاكله او را ترسيم مي كند بنابراين بازگشت اخلاق رذيله يا حسنه انسان در سراي آخرت، به صورت كامل و وافي نمودار و متبلور مي شود. از اين منظر اثر گناه همه وجود خاطي را فرا گرفته، خلود در آتش مختص كساني است كه نفس خود را به فساد و تباهي كشانده اند. علامه طباطبايي، خلود و جاودانگى در جهنم را منافي رحمت خداوند نمي داند. از اين منظر رحمت عامه يعني افاضه چيزى كه موجود، استعداد آن را يافته و در صراط وجود و تكوينش بدان محتاج شده است. بنابراين امورى كه انسان شقي مستعد آن است نه تنها منافاتى با رحمت عامه ي خدا ندارد، بلكه يكى از مصاديق آن رحمت به شمار مي-رود.