تحليل ديدگاه ها و مباني آيت الله معرفت در كاربرد، دامنه و اعتبارسنجي روايات تفسير

در ميان آنها كه في‌الجمله حجيت و كارآمدي روايات را در تفسير باور دارند، براي دست يافتن به احاديث معتبر تفسيري ديدگاه هاي گوناگون هست كه به مباني آنها برمي گردد. آيت الله معرفت قرآن پژوه برجسته اين عرصه، در عناوين مختلف اين باب ديدگاه هايي ويژه دارد. افزون بر اصل كارآمدي احاديث معصومان در تفسير و دلايل آن؛ اينكه در چه نوع موضوعاتي تفسير با حديث اعتبار دارد؛ اينكه سنخ آگاهي حاصل از تفسير مأثور چيست؛ اينكه چه حديثي، حديث تفسيري محسوب است؛ اينكه احاديث چه بخشي از آيات را تفسير كرده اند؛ اينكه حاملان روايات تفسيري چه كساني هستند،... و از همه مهمتر اينكه راه نقد و تمحيص حديث تفسيري چيست، وجوه متعددي است كه در اين حوزه از آثار آن بزرگوار قابل برداشت است. نوشتار حاضر با عنوان تحليل ديدگاه ها و مباني آيت الله معرفت در كاربرد، دامنه و اعتبارسنجي روايات تفسيري با جستجو در آثار مكتوب و استقصاي آثار شفاهي ايشان در حوزه علوم قرآن و تفسير ، به تبيين، تحليل، مبنايابي و بررسي آنها مي پردازد و اهم نتايجي كه آشكار مي‌كند عبارتست از اينكه آن مرحوم، براي حديث تفسيري كاشفيت ذاتي قائل است و كارآمدي آن را منحصر به اموري نمي داند كه اثر فقهي داشته باشد، معتقد است تمام قرآن توسط معصومان تفسير شده‌است و تمام احاديث معصومان به نوعي تفسير قرآن است، حاملان تفسير مأثور اعم از معصومان هستند و نقل دانشمندان صحابه و برزگان تابعين هم در اين باب معتبر است، به دليل آسيب هاي خاص روايات تفسيري، نقد و تمحيص آنها اهميت ويژه دارد، نقد سندي اين احاديث اهميت درجه دوم دارد و در درجه اول نقد متن سودمند است، معيار اعتباري كه نقد متن عرضه مي كند عرضه به حجت عقول و محكمات كتاب و سنت است كه حديثي را كارآمد مي كند كه ابهام زا و معرفت افزا باشد.