مفهوم شناسي«طاغوت»درآيه«فمن يكفر بالطاغوت»باتأكيد به نظر علامه معرفت

واژه «طاغوت» در آيات قرآن، در دو معناي اصطلاحي به كار رفته: يكي در مورد چيزهايي كه به عنوان معبود در مقابل خداوند مورد پرستش قرار مي گيرد مانند بت ها، شيطان، جن و ديگر هر فرمانرواي ظالمي كه طغيان كننده از اطاعت الهي بوده و عمل كننده به غير قوانين خداوند است. بر اين اساس در بعضي از متون روايي «طاغوت» به هر متجاوزي گفته شده كه از حد الهي تجاوز كرده است ودر بعضي روايات به غاصبان و دشمنان ائمّه اطهار «طاغوت» اطلاق شده است.مرحوم علامه معرفت(ره) در تفسير طاغوت معاني مختلف را بيان كرده وبا استشهاد به تفسير يكي مفسران در معناي طاغوت كه هر عامل شرّي را مي توان طاغوت ناميد، مي فرمايد كلام علي بن ابراهيم قمي در اين كه: غاصبان حق ولايت طاغوت اند، سخن صحيح و كاملي است. بر اين اساس رواياتي كه مصداق طاغوت را غاصبان حق ولايت و امامت معرفي مي كند را قابل توجيه مي داند. در اين مقاله به روايات ديگري را كه غاصبان حق اهل بيت را طاغوت ناميده اند وآثار منفي اين پذيرش مي پردازيم.