اعتباريابي و تحليل عاملي تأييدي مدل اندازه‌گيري انتقال آموزش (مورد: شركت ملي گاز ايران)

انتقال آموزش درجه‌اي است كه كاركنان نگرش‌ها، مهارت‌ها و دانش كسب‌شده از آموزش را در محيط كار مورد استفاده قرار مي‌دهند. پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل اندازه‌گيري انتقال آموزش در شركت ملي گاز ايران با استفاده از روش پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري شامل كليه كاركنان شركت ملي گاز ايران (19160 N=) بوده كه تعداد 377 نفر با فرمول نمونه‌گيري كوكران به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و براي نمونه‌گيري از روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي استفاده شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته مبتني بر مباني نظري بوده و شامل مؤلفه‌هاي بهره‌وري فردي (سؤالات 1 تا 3)، مشاركت و هم‌افزايي (سؤالات 4 تا 6)، خوداتكايي و مسئوليت‌پذيري (سؤالات 7 تا 11) و پويايي و همسويي با تغييرات (سؤالات 12 تا 14) بوده كه روايي و پايايي آن تائيد شده است. جهت ارزيابي برازش مدل پيشنهادي انتقال آموزش از روش مدل يابي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي (PLS) و تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم با استفاده از نرم‌افزار Smart-PLS3 استفاده شده است. نتايج تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم نشان داد كه همه متغيرهاي مشاهده‌پذير داراي بار عاملي بالاتر از 70/ 0 روي متغير مكنون متناظر خود بوده‌اند و در سطح 01/ 0 =α معنادار بودند همچنين مقدار AVE برابر با 870/ 0 گزارش شده كه نشانگر روايي همگراي مدل بود و ميزان Q2 استون گايسلر در همه متغيرها مثبت و بالاتر از مقدار 35 /0 بود و اين نشان‌دهنده كيفيت مناسب مدل اندازه‌گيري است و مي‌توان نتيجه گرفت كه مدل موردنظر، توانايي پيش‌بيني انتقال آموزش را دارد.