طراحي مديريت دانش مبتني بر رايانش ابري

امروزه بيشتر سازمانها بدنبال ساختن شبكه هايي هستند كه از كسب دانش و توزيع آن از طريق يادگيري مستمر پشتيباني مي نمايد. بنابراين سازمانهاي موفق آنهايي هستند كه در اشتراك گذاري دانش در بين كاركنانشان بهتر عمل مي نمايند. در جهان امروزي اكثر سازمان ها، به طور فزاينده اي پويا زندگي مي كنند. بخش عمده اي از اين پويايي از تحولات و نوآوري در فن آوري، به ويژه فن آوري اطلاعات و ارتباطات ايجاد مي شود. بعضي از سازمان ها از امتيازات اين پويايي استفاده مي كنند و محصولات و مدل هاي جديد كسب و كار ايجاد مي كنند و پيشرفت مي كنند. ديگر سازمانها آن را ناديده مي گيرند و يا زمان طولاني در تلاش براي انطباق با آن هستند و، اغلب با عواقب منفي آن مواجه مي شوند. از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ سازمانهاي امروزي را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي داﻧﺶ محور ﺑﺮﺷﻤﺮد، اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻲرود كه اين سازمانها روشﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ داﻧﺶ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺟﺪﻳﺘﺮ ﺑﻜﺎر ﺑﻨﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪﺗﻮﻟﻴﺪ، اﺷﺘﺮاك، ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ از ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ، داﻧﺶ و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻫﺎي ﻓﻜﺮي دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ. اﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﻫﺎي ﺑﺎ ارزش ﺻﺮفﻧﻈﺮ ازداﺧﻠﻲ ﻳﺎ ﺧﺎرﺟﻲ و ﻋﻴﺎن ﻳﺎ ﻧﻬﺎن ﺑﻮدنﺷﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺸﻒ و ﺿﺒﻂ و روز آﻣﺪه ﺷﺪه؛ و ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي ازﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻓناوريﻫﺎ از قبيل تلفن، وب و به تازگي رايانش ابري ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪاي دراﺧﺘﻴﺎر كاركنان شركت ﻗﺮارﮔﻴﺮﻧﺪ. اين مقاله به بررسي پديده نوظهور رايانش ابري مي¬پردازد و به طور خاص تاثير آنها را بر دانش سازماني مورد بررسي قرار مي دهد.