بررسي نمودهاي اعتدال در وجوه سبكي بهارستان جامي

مقاله ي حاضر به بررسي نمودهاي ميانه روي در اسلوب نويسندگي و ويژگي هاي سبكي بهارستان جامي مي پردازد. جامي شاعر، نويسنده، دانشمند و عارف مشهور قرن نهم و ملقب به خاتم شعراي بزرگ پارسي گو است. وي در كتاب پر آوازه ي «بهارستان» كه به تقليد از گلستان سعدي و در هشت بخش تدوين شده، مضمون اعتدال و ميانه روي را به انحاء گوناگون انعكاس داده است. دوري از افراط و تفريط در حقيقت يكي از اصول بنيادي در تفكر و فرهنگ اسلامي محسوب مي شود كه در امور مختلف زندگي پسنديده و مطلوب است. اين مقاله به روش توصيفي و تحليلي انجام گرفته و هدف از نگارش آن تبيين جنبه هاي اعتدال گرايي در سبك و اسلوب نوشتار بهارستان است كه خود حاكي از رسوب اين انديشه در ژرفاي ذهن مولف است. نتايج حاصل از تحليل نمودهاي ميانه روي در نگارش كتاب بهارستان حاكي از اجتناب آگاهانه ي نويسنده از تكلف و تصنع است. اين جلوه ها عمدتاً در مقولاتي نظير اعتدال در استفاده از صناعات ادبي، رعايت مساوات در كوتاهي و بلندي جملات، عدم افراط در آوردنِ عبارات عربي، كاربرد متعادل عبارات منثور و منظوم و سجع و جناس و غيره منعكس شده است.