پژوهشي در آموزش و ادبيات مكتب‌خانه‌اي در بلوچستان

مكتب يا مكتب خانه، محل آموزش اطفال و علاقه مندان به تحصيل، بويژه قرائت قرآن، پيش از تشكيل مدارس به شيوۀ جديد بوده است كه هنوز در برخي از مكان ها و شهرها و روستاها رواج دارد. بلوچستان به عنوان سرزميني كه ميان سه كشور ايران و پاكستان و افغانستان قرار دارد، به تأثير از مكتب ها و مدارس سنتي هر سه كشور، در گذشته و حال براي خود شيوۀ آموزشي ويژه اي داشته است. اين نوع آموزش در گذشته به شكلي سازمان نيافته و شيوه اي ابتدايي بوده است تا اين كه به تدريج همزمان با پيشرفت امكانات تحصيلي و ايجاد مدارس جديد، امروزه مكتب در بيشتر شهرها و روستاها جاي خود را به حوزه هاي علميۀ ديني داده است. منابع درسي مكتب هاي بلوچستان بجز قرآن، بيشتر به زبان فارسي بوده است. در اين مقاله بر آن هستيم كه شيوه هاي مكتب داري و قواعد تعليم و تعلم و منابع آموزشي مكتب ها را از گذشته تا حال در بلوچستان، بررسي كنيم.