بررسي تطبيقي عناصر اجتماعي و انساني در شعر نيمايوشيج و ناظم حكمت

فضاي اجتماعي پرآشوب و دردآلود زمانة نيمايوشيج و ناظم حكمت به عنوان دو شاعر برجسته و متعهد، باعث شده است كه آن ها مضامين اجتماعي را بخشي از درون مايه هاي اشعار خود قراردهند .در واقع دردهاي مشترك جامعة انساني باعث به وجود آمدن مضامين مشترك اجتماعي و انساني شده است. نگارندگان اين مقاله با بررسي تطبيقي اشعار اين دو شاعر متعهّد بر مبناي مكتب آمريكايي پرداخته اندكه معتقد است بررسي تاثيرات متقابل ميان ادبيّات ملل لزوماً نيازي ندارد به يافتن مدارك تاريخي و شواهد قطعي براي وجود ارتباط؛ بلكه عوامل ديگري چون زمينه ها و روحيّات انساني در جامعة بشري ميان بسياري از ملّت ها ممكن است مشترك باشد و باعث ايجاد مضامين مشترك و شباهت ها شده باشد. به نتايج زير دست يافته است: مضامين مشتركي چون وطن دوستي، انتقاد از نابرابري هاي اجتماعي، فقر و محروميّت در جامعه، انتقاد از فضاي اختناق آميز، عدم آزادي و ... در شعر هر دو شاعر نمود يافته است و در نهايت اين پژوهش به روش تحليلي و توصيفي به نگارش در آمده است.