ترتيب عددي ‌ـ‌ رمزي شاهان و شاهزادگان در شاهنامة فردوسي

برخي اعداد در طول تاريخ زندگي بشر با رمز و رازهايي همراه بوده و به عنوان وسيله‌اي براي بيان عقايد اسرارآميز انسان به‌كاررفته‌اند؛ گاه ارزش كمّي آنها فراموش شده و ويژگي كيفي و معنوي‌شان در كانون توجّه جاي گرفته است؛ از جمله اينكه در فرهنگ و باور مردمان، اعتقاد به خوش‌يمن و بديمن بودن اعداد خاصي مطرح مي‌گردد. در ادبيّات فارسي نيز اين عقايد به شيوه‌هاي گوناگون بازتاب يافته است؛ امّا از جمله نمودهاي جالب توجّه، قرارگرفتن معنادار برخي از شاهان و شاهزادگان شاهنامة فردوسي در جايگاه عددي خاص است كه به طرزي شگفت، ارتباطي ميان آنها و مفهوم رمزي اعدادي كه نمايندة آنهاست، برقرار است؛ به گونه‌اي كه هريك از آن اعداد خاص، به همراه اعتقادات اساطيري پيراموني خود، با مشخّصات اصلي هريك از شخصيّت‌هاي نماينده‌اش در شاهنامه، پيوندي استوار و ناگسستني يافته‌ است. نگارندگان كوشيده‌اند تا در جُستار حاضر، با نظر به رمزوارگي برخي اعداد، پيوندها و پيوستگي‌هاي ميان آنها را با ترتيب قرارگرفتن شاهان و شاهزادگان در شاهنامة فردوسي بيابند و بيان كنند. نتيجة اين پژوهش نشان مي‌دهد كه ارتباط معناداري ميان برخي از اعداد مانند: يك، دو، سه، چهار، پنج، شش، هفت، دوازده، سيزده، چهل و پنجاه و خصوصيّات بارز هر يك از شخصيّت‌هايي كه نمايندگان آن اعداد محسوب مي‌شوند يعني: كيومرث، سيامك، هوشنگ، طهمورث، جمشيد، ضحّاك، فريدون، كيكاووس، سياووش، نوشين روان و يزدگرد برقرار است؛ درواقع هريك از اعداد مذكور با اعتقادات غالباً اساطيري خاصي كه پيرامونشان شكل گرفته با مشخّصات اصلي هريك از شخصيّت‌هاي نمايندة خود، پيوندي استوار و ناگسستني دارند.