واكاوي شخصيّت در گلستان سعدي با توجه به نظرية شخصيّت شناسي يونگ

در ميان آثار فاخر و پند آموز زبان فارسي، گلستان سعدي جايگاهي ويژه دارد. سادگي و رواني زبان در عين عمق معاني، شهرتي بي‌بديل را براي سعدي رقم زده‌است. به سبب همين ژرف‌نگري‌هاي سعدي است كه طبقات گوناگون اجتماعي به فراخور جايگاه خود از گلستان سعدي بهره برده‌اند. اقبال طبقات گوناگون مردم به گلستان سعدي، در حقيقت نشانگر طرح و تصوير كردن درست و به‌جاي اين طبقات در گلستان است. سعدي در سرزمين‌ها و جوامع گوناگون سيروسفر داشته و مشاهدات و تجربيات متنوعي را كسب كرده شخصيّت‌هاي گوناگون را آزموده و شناخته‌است و افزون بر اين شناخت وسيع شخصيّت، با شيوه‌هاي مناسب و موّفق نيز به پردازش و تصوير كردن شخصيّت در گلستان خويش پرداخته‌است. امروزه با استفاده از معيارهاي دانش‌هاي نوين، مي‌توان به‌خوبي از آنچه سعدي در اين حوزه انجام داده‌است، پرده‌برداشت و يكي از اين دانش‌ها، روان‌شناسي به‌ويژه نظريۀ شخصيّت يونگ است. يونگ از جملۀ روان‌شناساني است كه با تأكيد بر مراحل شكل‌گيري و بررسي انواع گوناگون شخصيّت‌هاي انساني، موضوع شناخت انسان را به گونه‌اي ديگر مطرح مي‌كند و شيوه و ابزاري نوين را براي تحليل آثار ادبي ايجاد مي‌كند. با توجه به وسعت و تنوّع شخصيّت‌ها در گلستان سعدي و براي شناخت بهتر و تازه‌تر گلستان از دريچۀ گونه‌هاي شخصيّت، در اين مجال برآنيم كه شخصيّت‌هاي گلستان را به روش تحليلي- توصيفي و بر اساس نظريۀ شخصيّت يونگ بررسي كنيم.