مقايسه ي ميهن ستايي (در اشعار بهار، ميرزاه ي عشقي، فرخي يزدي، عارف قزويني و ايرج ميرزا)

ميهن ، يكي از درونمايه ي جديد شعر فارسي است و در اكثر كشورهاي جهان مقارن مشروطه، دستمايه ي شاعران و نويسندگان بوده است. در مقا لۀ حا ضر، كيفيت پرداختن شاعران مشروطه به اين موضوع بررسي شده و تفاوت هاي نگرش آنها به ميهن با يكديگر مقايسه گرديده است. وطن، منبع الهام مشتركي است كه در دوره ي مشروطه، مورد توجه همه ي شاعران وقت قرار گرفته به طوريكه ميرزاده ي عشقي، سيد اشرف الدين گيلاني، نسيم شمال ، عارف قزويني و ملك الشعراي بهار اين عالي ترين عاطفه ي شعري را دستمايه ي سرودن قرار داده و خيال انگيزترين اشعار خود را در اين باره آفريده اند. در اين خصوص، تضاد منافع ملي با دخالت هاي روس و انگليس ، استعمار ستيزي را هم از مضامين مرتبط با ميهن دوستي در ايران قرار داده است و لذا استعمارستيزي هم در اين مقاله بحث شده است. ملك الشعراي بهار، عارف قزويني، ايرج ميرزا و ميرزاده ي عشقي از جمله شاعراني هستند كه اشعارشان رادر اين مقاله بررسي كرده ايم .