بررسي تطبيقي شخصيت نمايشي حيوانات در هزار و يكشب در داستان هاي عربي ، فارسي و هندي با تأكيد بر بوزينه

شخصيت به عنوان يكي از عناصر نمايش ، در واقع فرد ساخته شده ايست كه مانند اشخاص حقيقي از ويژگي هايي برخوردار است و با اين ويژگي ها در داستان و نمايش ظاهر مي شود . اعمال و گفتاري كه از اشخاص داستان سر مي زند ، بايد به گونه اي با خصايل و ويژگي هاي خاص آنان هماهنگي و ارتباط داشته باشد. در پژوهش حاضركه به روش توصيفي كيفي و تحليل محتوا انجام‌گرفته نويسنده به بررسي مقايسه ايي شخصيت بوزينه در سه داستان خليفه صياد و گداي دوم وحكايت بوزينه ودزد از هزارو يكشب كه هر كدام به ترتيب ريشه اي عربي ، هندي و ايراني دارند پرداخته شده و اين شخصيت از منظر كاركرد نمايشي بررسي شده است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه شخصيت نمايشي بوزينه در اين داستانها با هم متفاوت است .گاه به شخصيت واقعي نزديك مي شود و گاه به شخصيت اسطوره ايي وهر دوي آنها از شخصيت نمايشي به حساب مي آيند .