همپايگي ساخت هاي پرسش واژه اي در زبان فارسي

يكي از مباحث مهم در زبان شناسي، بررسي ساختار انواع جمله هاي موجود در زبان هاست. ساخت هاي پرسشي ازجمله ساخت-هايي هستند كه چامسكي در قالب پديدۀ نحويِ كمينه گرايي بررسي مي كند. سخنگويان زبان فارسي در برخي شرايط مانند بسياري از زبان هاي ديگر براي بيان يك ساخت پرسشي از دو پرسش واژه در كنار هم استفاده مي كنند و آنها را با كمك حرف ربط همپايگي ، همپايۀ هم قرار مي دهند و يك ساخت همپايه مي سازند. هدف اصلي از انجام پژوهش حاضر، بررسي اجمالي و ارزيابيِ شيوۀ تحليل و نوع نگرش رويكردِ كمينه گرايي چامسكي (1995) در بررسي همپايگي ساخت هاي پرسش واژه اي در زبان فارسي است. براي برآوردن اين هدف و جهت بررسي همپايگي پرسش واژه ها در زبان فارسي تعدادي از ساخت هاي پرسشي همپايه جمع آوري شده و مورد بررسي قرار گرفتند. فرض بر اين است از آنجاييكه در زبان فارسي هم پرسش واژه در جاي اصلي داريم و هم پرسش واژه حركت كرده ديدگاه چامسكي نتواند پاسخگوي اين ساخت ها باشد. بررسي داده ها نشان مي دهد كه محدوديتي در همپايگي واژه هاي پرسشي وجود دارد و هر واژۀ پرسشي نمي تواند در كنار واژۀ پرسشي ديگر قرار بگيرد. در زبان فارسي، دو پرسش واژۀ موضوعي نمي توانند با هم همپايه شوند. اما همپايگي دو پرسش واژۀ افزوده با هم و نيز يك پرسش واژۀ موضوعي و يك پرسش واژۀ افزوده امكان پذير است. از ديگر نتايج تحقيق اينكه اين ساخت ها دوبندي هستند.