اعتبار سنجي احاديث بهداشتي- درماني از منظر فريقين

زمينه و هدف مسلمانان در اين مساله كه آنچه از جانب رسول خدا(ص) در حوزه دين و شريعت، صادر گشته، حجت و لازم الاتباع است؛ اختلافي ندارند و آيات شريفه تكليف مسلمانان را در اطاعت از آن حضرت مشخص كرده است. (قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُول‏(آل عمران/32) وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا(حشر/7)أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكمُ(نساء/59) اما در حوزه غير ديني و غير وحياني ميان مسلمانان اختلاف واقع شده است. مطالعه حاضر به بررسي اقوال و ديدگاه دانشمندان اهل سنت و اماميه در اين خصوص پرداخته است. روش بررسي اين پژوهش يك مطالعه مروري_توصيفي است و براي گردآوري داده‌ها از منابع كتابخانه‌اي و ديجيتال استفاده شده است. يافته ها نظريه مشهور در ميان اهل سنت عدم وجوب اطاعت رسول خدا(ص) در امور غير وحياني و دنيايي است، اما اكثر علماي اماميه اين تفصيل را نمي پذيرند و به وجوب اطاعت مطلق از آن حضرت تاكيد مي ورزند. از منظر بسياري از دانشوران اهل سنت حرف و صنايع و امور دنيايي از جمله حرفه پزشكي و درمان بيماري ها مستند به وحي نمي باشد، بلكه اجتهاد و «رأي» شخصي آن حضرت محسوب شده و گاه ممكن است قابل نقض و ردّ باشد. اما از منظر علماي شيعه اگر ثابت شود فرماني از سوي آن حضرت(ص) صادر گشته و اجراي آن مطالبه شده است، اطاعت از آن حضرت(ص) واجب و لازم است. نتيجه گيري اغلب دانشمندان اهل سنت بر اين عقيده اند كه آنچه از پيامبر(ص) نقل شده و مستند به وحي نباشد لازم الاتباع نيست و صرفاً رأي و تجربه شخصي آن حضرت است و مي توان با آن مخالفت يا موافقت كرد. و اماميه اغلب بر خلاف آنان معتقدند تمامي اوامر ونواهي رسول خدا(ص) در هر موضوعي چه اخروي و چه دنيوي كه صادر گردد واجب الاطاعة است.