تحليل رابطه شهاب در قرآن و دانش اخترفيزيك

قرآن كريم، كتاب هدايت و معجزه الاهي است كه در راستاي تربيت انسانها، از شيوه‌هاي گوناگوني از جمله، اشاره به برخي نكات علمي استفاده كرده است. دانش اخترفيزيك، از دانشهاي تجربي است كه در قرآن كريم به مجموعه‌اي از گزاره‌هاي آن اشاراتي شده است. در اين ميان، آياتي وجود دارد كه در ظاهر با يافته‌هاي دانش اخترفيزيك ناسازگار بوده و دستاويزي براي برخي معاندان و مخالفان قرآن، براي طرح مسئله تعارض قرآن و علم شده است. رجم شياطين به وسيله شهاب‌ها از جمله اين موارد بوده كه تفاسير متعددي را به همراه داشته است. برخي با نگاه عرفي و با در نظر گرفتن اطلاعات و دانسته‌هاي موجود در عصر نزول، به تفسير پرداخته و اين آيات را متأثر از اشتباهات و خرافات رايج در آن عصر و در تضاد با يافته‌هاي دانش جديد بشر دانسته‌اند. در مقابل، گروهي نيز با اقرار به عدم دسترسي دانش تجربي به مباحث طرح شده درباره شهابها در قرآن، به كاوش اين مسئله پرداخته‌اند. تمثيلي دانستن مسئله شهابها در قرآن و به تبع، تمايز زبان علم و قرآن در اين موضوع و يا پذيرش نيروي طردكنندگي در برخي از شهابهاي محسوس، از ديگر تفاسير ارائه شده براي اين دسته از آيات است.