همسويي يافته هاي زيست شناسي، فيزيك و حكمت با آيه 81 سوره نحل وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً

اهداف: در اين مقاله به تاويل كلمه ظل از منظر قرآن آيه 81 سوره نحل ، ديدگاه عرفا، علم زيست شناسي و فيزيك مي پردازيم. روش تحقيق: مفهوم ظل به استناد قرآن، و همسويي آن با منابع فلسفي، زيست شناسي و فيريك مورد بررسي قرار گرفت. سپس با استناد به اين تطبيق انجام شده جمع بندي ارايه گرديده است. مهمترين يافته: بر اساس آيات قرآني در مي يابيم خداوند براي هر آفريده خود سايه اي مقدر كرده است. ظل يا سايه، وجودي آگاه، صاحب شعور و هوشمند است. سايه داراي قدرت سير و حركت است. اين سايه هميشگي ممدود (فاقد بُعد زمان) است و در عالم معنا جايگاه دارد. اين سايه از نعمت هاي جاودانى خداوند است و رابط بين جسم و عالم معنا و داراي ويژگي هاي خير و شر (ظليلا-يحموم) است. نتيجه: اعجاز قرآن در آيه 81 سوره نحل در تاييد يافته هاي فيزيك، زيست شناسي و حكمت الهي است. عرفا معتقدند ظل يا ظلال در قرآن يك نماد است كه در ارتباط با الوهيت معنا مي يابد. عرفا و انديشمندان ظل با تعابيري چون طرح اوليه/پيش طرح ، نمونه كامل ، كهن الگو ، اركي تايپ و رب النوع نيز تعبير كرده اند. در علم به اين سايه/ظل هوشمند ميدان شكل ساز اطلاق مي شود. ميدان شكل ساز داراي آگاهي شلدريك، به نوعي توصيفي ازظل/ ظلال است كه در قران آمده است چرا شامل همه موجودات است، تعيّن نداشته، اثرگزار است، نامحدود است، فارغ از بعد زمان و مكان است، نامريي است و در عين حال هوشمندانه عمل مي كند. اين يافته هاي نوين فيزيك پيش از بروز هر رخدادي در جسم، ميدان حياتي موجود تغيير ميكند و موجوداتي كه قدرت سازماندهي دروني و خصوصيات روح را داشته، بنيادي تر از ماده اند به نوعي با آموزه هاي قرآني با واژه ظل/ظلال همسويي دارد.