تجزيه و تحليل و بررسي قطعه اي فاخر به خط نسخ قرآني با عنوان«هو».

بعد از خط كوفي تحريري كه به وسيله ي امام علي (ع) ابداع شد بيشترخطوط خوشنويسي قرآني - اسلامي در ايران ابداع شده و بعدها نيز تنوع شكلي و تزييني بسيار يافتند. مقاله ي حاضر باهدف تحليل و بررسي يك قطعه خوشنويسي قرآني به روش توصيفي و تحليلي نوشته شده و جمع آوري مطالب به روش ميداني و كتابخانه اي صورت گرفته است. در اين مقاله آيات پاياني سوره ي حشر با توجه به اهميت مضمون و محتواي غني آن، به وسيله ي صابرصفايي با استفاده از خطوط نسخ و رقاع نگاشته شده وضمن تركيب و استفاده ي زيركانه از عناصر و عوامل بصري (رنگ، بافت، ريتم و ... ) اثري فاخر آفريده شده است. ماحصل اين تحليل و بررسي نشان از قابليت خطوط اسلامي براي ظهور و بروز تفكرات ديني و نشان دهنده ي متفكرانه بودن خلق آثار هنري- قرآني حتي در عصرحاضر است همچنين از نتايج مقاله وجود وحدت در كثرتي است كه همه ي عناصر مجموعه به صورت جزء و كل در آن تاثير اساسي داشته و عرفان و زيبايي شناسي را به خوبي مي نمايانند. در اثر مورد بحث با عنوان «هو»، ضمن پرداخته شدن به ارزش و اهميت اعداد در باورهاي ملي، مذهبي و همچنين استفاده ي بجا و بهينه ي آنها در اثر مزبور، از اصول و مباني سواد بصري نيز به نحو مطلوب استفاده شده و اثري بي بديل پديد آمده است. نگارنده ي قطعه «هو» با خلق اين اثر نو و بكر سعي در ايجاد يك قطعه ي ماندگار داشته است و به همين خاطر ضمن استفاده از تجربيات هنري گذشتگان، از اصول زيبايي شناسي و تفكرات نو در اين اثر استفاده كرده و با استفاده از خطوط موجود تركيب و فضايي بكر و متفاوت ايجاد كرده است و نشان دهنده ي اين است كه خلق يك قطعه ي فاخر و تاثير گذار نيازمند تفكر و استفاده از علوم مختلف ديني، هنري و غيره است.