واكاوي چيستي جامعيت قرآن و ارتباط آن با مطالعات ميان رشته اي(آسيب ها و چالش ها در عصر حاضر)

يكي از مباني مهم در ارتباط با مطالعات ميان رشته اي قرآن كريم، جامعيت قرآن مي باشد. جامعيت قرآن كريم ارتباط مهمي با مطالعات ميان رشته اي دارد چرا كه تا حد و مرز مصاديق جامعيت قرآن و قلمروي آن مشخص نشود نمي توان به بررسي ارتباط قرآن با ساير علوم پرداخت. درباره جامعيت قرآن سه ديدگاه مطرح مي باشد: ديدگاه حداكثري كه تمام علوم را داخل در قرآن مي داند، ديدگاه ميانه اي كه قرآن را بيان كننده امور هدايتي مي داند و ديدگاه حداقلي كه جامعيت قرآن را محدود به امور اخروي تلقي مي نمايد. در اين باره ميان جامعيت قرآن و قلمروي آن تمايز است؛ قرآن در امور هدايتي از جامعيت مطلق برخوردار است، اما قلمروي معارف آن محدود به امور هدايتي نمي باشد بلكه مباحث علمي و تجربي ديگر در راستاي همان هدف اصلي بيان شده است. مراد از امور هدايتي در مقوله جامعيت مطلق، هر چيزي است كه در سعادت دنيوي و اخروي انسان ضروري مي باشد. قرآن در امور هدايتي برنامه اي جامع و كامل ترسيم مي نمايد كه غايت آن سعادت دنيوي و اخروي است. پژوهش حاضر ضمن نقد و بررسي ديدگاه هاي مختلف درباره جامعيت قرآن، ارتباط آن را با مطالعات ميان رشته اي مورد بررسي قرار داده است و در اين باره ضمن آسيب شناسي مطالعات ميان رشته اي، چالش هاي مهم آن را بيان داشته است؛ نتيجه آنكه: تبيين ابعاد جامعيت قرآن و قلمروي آن مي تواند از آسيب هاي احتمالي در مطالعات ميان رشته اي بكاهد و ضمن معرفي و اثبات قرآن، به نيازهاي هدايتي انسان معاصر پاسخ گويد.