آسيب شناسي روش شناسي تحقيقات ميان رشته اي قرآني (مطالعه موردي پايان نامه هاي دانشكده مديريت دانشگاه امام صادق(ع))

سهم پژوهش هاي قرآني در حوزه هاي مختلف علوم انساني، اندك است. با اين وجود پژوهش هاي انجام شده در معرض ابتلا به آسيب ها و انحرافات روش شناختي هستند، تا جايي كه اين موضوع مي تواند منجر به برداشت ناصحيح از قرآن شود. بر اين اساس يكي از نيازمندي هاي توسعه پژوهش هاي قرآني، طراحي روش هاي كاربردي مبتني بر مباني و مبادي معرفت شناسي است. هدف پژوهش حاضر، احصاي آسيب هاي روش شناختي پژوهش هاي قرآني است. براي اين منظور پايان نامه هاي قرآني دانشكده معارف اسلامي و مديريت دانشگاه امام صادق (ع) به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند و ابعاد روش هاي استخدام شده در اين پژوهش ها مورد بررسي قرار گرفت. ده آسيب مهم در حوزه روش شناختي از طريق بررسي نمونه مورد مطالعه و همچنين بررسي گزارشات و مصاحبه هاي افراد صاحبنظر، شناسايي شد و با استفاده از نظر خبرگان و به كار گيري تكنيك تاپسيس مورد رتبه بندي قرار گرفت. نتايج رتبه بندي نشان مي دهد كه ارائه هر موضوعي به قرآن بدون توجه به دامنه معارف قرآن، عدم عمق بخشيدن به پژوهش در اثر روش زدگي در تحقيقات قرآني ميان رشته اي و تناظر و تطابق شتابزده مفاهيم قرآني با مفاهيم غربي براي تاييد آموزه هاي متعارف سه آسيب اول شناخته شده اند.