روش هايي در تحليل قابليت اطمينان سيستم هاي تعميرپذير در شرايط نادقيق

يكي از مشخصه هاي مهم توليدات صنعتي، بحث عملكرد محصول در طول زمان است به طوري كه به نحو مطلوب وظيفه خود را انجام دهد. قابليت اعتماد آماري مجموعه اي از فنون مهندسي و آماري است كه به مطالعه خواص تصادفي و برآورد شاخص هاي مختلف طول عمر محصولات و سيستم هاي مختلف مي پردازد. با وجود كارآمدي روش هاي موجود در تحليل قابليت اطمينان كلاسيك، در عمل با وضعيت هايي مواجه مي شويم كه در آن ها عدم اطمينان در شرايط و اطلاعات مسئله حكم فرماست. بنابراين ضروري به نظر مي رسد تا روش هايي براي تحليل قابليت اطمينان سيستم ها در شرايط نادقيق مورد مطالعه قرار گيرد. از طرفي ديگر با توجه به اين كه خرابي يك سيستم در ارتباط با محصولات امري اجتناب ناپذير است و علاوه بر آن امكان تعويض قطعات معيوب همواره وجود ندارد، تحليل موارد ذكرشده براي سيستم هاي قابل تعمير از موضوعات مهم و پركاربرد است. در اين مقاله ضمن معرفي مفاهيم پايه قابليت اطمينان سيستم هاي تعميرپذير، برخي از روش ها براي تجزيه و تحليل اين سيستم ها مورد بررسي قرار گرفته است.