ارائه يك مدل رياضي تصادفي جهت ارتقاء عملكرد شركت ايران‌خودرو در زمينه مديريت موجودي قطعات يدكي در مقايسه با كلاس جهاني

مسأله تعيين سياست بهينه و مديريت صحيح موجودي قطعات يدكي از ديرباز مورد توجه مديران شركت‌هاي توليدي و محققان دانشگاهي بوده است. ضرورت ايجاد يك مكانيزم كنترل موجودي مناسب جهت اطمينان از وجود قطعات يدكي در انبارهاي غيرتوليدي شركت‌ها به اندازه‌اي است كه شاخص‌هاي استانداردي براي آن در سطح كلاس جهاني تعريف شده و عملكرد شركت‌هاي مختلف با آنها سنجيده مي‌شود. تحقيق حاضر به بررسي اين مسأله در شركت ايران‌خودرو مي‌پردازد. در ابتدا يك مدل مفهومي به صورت مجموعه‌اي از مراحل و روش‌هاي مورد استفاده ارائه داده مي‌شود و ارتباط بين اجزاي مدل نشان داده مي‌شود. در اين روش از جديدترين ابزارهاي پيش‌بيني و سناريوسازي و مدل‌هاي مديريت موجودي قطعات يدكي استفاده شده است. همچنين مدل‌هاي رياضي دو-مرحله‌اي بهينه‌سازي جديدي توسعه داده شده‌اند كه برنامه سفارشات را به صورت پويا در طول دوره برنامه‌ريزي ارائه مي‌دهد. بدين منظور با بكارگيري مدل‌هاي پيش‌بيني و آماري، تعداد زيادي سناريو براي مصرف قطعات يدكي شبيه‌سازي شده است؛ سپس با الگوريتم كاهش سناريو تعداد آنها كاهش داده مي‌شود. هر يك از سناريوهاي به دست آمده با توجه به احتمال رخداد آن در مدل‌سازي رياضي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. با توجه به مطالعات انجام گرفته، اين تحقيق براي اولين بار از مدل‌سازي مبتني بر شبيه‌سازي استفاده مي‌كند كه نتايج قابل توجهي را به همراه داشته است. براي حل مدل‌هاي توسعه داده شده از نرم‌افزارهاي قدرتمند آماري و بهينه‌سازي استفاده شده است. با مقايسه نتايج حاصل از پيش‌بيني و مقادير واقعي مصرف مشخص شده است كه روش‌هاي پيش‌بيني مورد استفاده از دقت بالايي برخوردار هستند. همچنين نتايج حاصل از حل مدل‌هاي رياضي عملكرد شركت ايران خودرو در زمينه مديريت موجودي قطعات يدكي در مقايسه با شاخص‌هاي كلاس جهاني را ارتقاء داده است.