شايسته سالاري ركن اساسي بهره‌وري كارا و مديريت برتر در سازمان

مطالعه‌ي سيستم‌هاي منابع انساني در سازمان‌هاي مختلف نشان ميدهد كه از دلايل ناكارآمدي اين سيستم‌ها عدم وجود ارتباط مناسب ميان زير سيستم‌هاي اين بخش مانند آموزش، ارزيابي عملكرد، جذب و.. مي‌باشد، يكي از بهترين و مناسب ترين روش ها در جهت دستيابي به اين پيوستگي منسجم را ميتوان بكارگيري رويكرد شايسته‌سالاري در مديريت منابع انساني دانست. در واقع مدل هاي شايسته‌سالاري مي‌توانند به عنوان شيوه اي براي يكپارچه كردن اقدام هاي مختلف منابع انساني به كار روند. كارشناسان و محققان حوزه مديريت، امروزه بر اين باورند كه كاركنان مهمترين منبع رقابتي سازمان هستند و سرمايه انساني يك سازمان يا موسسه يا شركت و در سطح فراتر سرمايه انساني يك كشور مي تواند همه نيازمندي‌هاي استراتژيك را برآورده كنند. بحث پيرامون نظام شايسته‌سالاري و فرآيند آن و اصول و روش‌هاي استقرار آن در هر جامعه‌اي كه خواهان بهبود مستمر است، ضروري است. اصولا اگر نظام مديريتي حاكم بر سازمانها از شايستگي كافي برخوردار باشد موجب تحقق اهداف سازمان، جامعه و جلوگيري از اتلاف منابع خواهد شد. همانطور كه رعايت قواعد عادلانه در برخورد با كاركنان در يك نظام اداري شايسته‌سالار، موجب افزايش رضايت شغلي و وفاداري و تعهد ايشان به سازمان مي‌شود. منطق حاكم بر سازمان ايجاب مي كند كه از هر كسي و از هر چيزي بدرستي و متناسب با موقعيت، استفاده بهينه بعمل آيد. چنين مفروضه‌اي درباره نيروي انساني بصورت قرار گرفتن شايسته ترين فرد در مناسبترين موقعيت شغلي(شايسته‌سالاري) مطرح مي‌شود كه اين موضوع مهمترين گام در مقاله حاضر مي‌باشد. مقاله حاضر با توجه به منابع الكترونيكي، كتابخانه‌اي و تجربيات افراد راس سازمان گردآوري شده است و سعي بر بررسي نظام شايسته‌سالار و مديريت منابع انساني مبتني بر شايستگي را دارد.