شناسايي و رتبه بندي مؤلفه­هاي ريسك زنجيره­تامين سبز در كلاس جهاني با استفاده از تكنيك AHP فازي

امروزه مديريت محيطي با تأكيد بر حفاظت از محيط‌زيست يكي از مهم ترين مسائل مشتريان، سهام داران، دولت ها، كاركنان و رقبا و از الزامات ورود به عرصه رقابت در كلاس جهاني است. توجه به مسائل زيست محيطي سازمان را قادر مي سازد تا فعاليت و رقابت خود را در گستره جهاني دنبال نمايد و اين مهم تحقق نخواهد يافت مگر اينكه سازمان در كليه سطوح زنجيره تامين، توجه به مسائل زيست محيطي در سطح استانداردهاي جهاني را سرلوحه خود قرار دهد. هدف اصلي پژوهش حاضر، ارزيابي ريسك هاي زنجيره تأمين سبز در سازمان صنعت لاستيك سازي است. تحليل داده ها با به كارگيري تكنيك AHPدر شرايط فازي صورت گرفت و ميزان اهميت مولفه هاي دخيل در ريسك زنجيره تأمين سبز اعم از: «ريسك‌هاي عملياتي»، «ريسك‌هاي عرضه»، «ريسك‌هاي استرداد محصول»، «ريسك‌هاي مالي»، «ريسك هاي تقاضا»، «ريسك هاي سازماني و دولتي» و معيارهاي متناظر هريك از آن ها محاسبه شد. نتايج حاصل از اولويت بندي نشان داد كه ريسك هاي مالي بيش از ساير ريسك هاي موجود در زنجيره تأمين سبز، صنعت لاستيك سازي را تهديد مي كند. از ميان زيرمعيارها نيز ريسك هاي مربوط به تغييرات نرخ تورم و ارز با توجه به نوسانات نسبتاً شديد نرخ تورم در سال هاي اخير از جمله مهم ترين ريسك هاي زنجيره تأمين سبز از ديدگاه خبرگان صنعت لاستيك سازي است در پايان نيز برخي پيشنهادها و استراتژي هاي كاربردي براي مديران فراهم شده است.