تاثير متغيرتوانمندساز فرهنگ سازماني بر فرايند خلق دانش در شركت آب و فاضلاب مشهد

در عصر دانايي محوري، دانش تنها منبع تمايزدهنده سازما ن ها از يكديگر به شمار مي‌رود و براي حفظ مزيت رقابتي سازمان ضروري است. از اين رو، مديريت دانش به يكي از وظايف كليدي سازمان هاي موفق امروزي تبديل شده است. اجراي مؤثر مديريت دانش در سازمان به زيرساخت‌ها و توانمندسازهاي گوناگوني نياز دارد كه فرهنگ سازماني يكي از مهمترين آ ن ها است. هدف اين پژوهش بررسي تأثير معيارهاي فرهنگ سازماني بر فرايند خلق دانش شركت آب و فاضلاب مشهد است. اين پژوهش از منظر ماهيت كاربردي و از منظر روش توصيفي-تحليلي مي باشد. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بوده كه براساس فرمول كوكران درنهايت تعداد 228 پرسشنامه تكميل شد. به منظور تحليل داده ها و ارزيابي مدل پژوهش نيز از مدل سازي معادلات ساختاري با بهره گيري از نرم افزار آموس استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد، بين معيارهاي همكاري، اعتماد و يادگيري فرهنگ سازماني با فعاليت هاي اجتماعي سازي، بيروني سازي، تركيب و دروني سازي فرايند خلق دانش تأثير مثبت و معناداري وجود دارد