ارزيابي سطوح آبياري و كود نيتروژن بر رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و عملكرد دو رقم سويا

به‌منظور بررسي اثرات سطوح آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد دانه و برخي صفات فيزيولوژيك دو رقم سويا، آزمايشي در مزرعه به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در كرمان، بهار سال 1394 انجام شد. عامل اصلي سه سطح آبياري بود كه در پتانسيل‌هاي رطوبتي 40-35 (I1)، 60-55 (I2) و 80-75 (I3) سانتي بار خاك انجام شد و عامل فرعي چهار سطح كود نيتروژن (صفر، 50، 100 و 150 كيلوگرم در هكتار) و دو رقم سويا (L17 و ويليامز) بودند. صفات مورد مطالعه عملكرد دانه، كلروفيل a و b، كلروفيل كل و كاروتنوئيد بودند. نتايج نشان دادند كه همه صفات به‌طور معني‌داري تحت تأثير سطوح آبياري قرار گرفتند و تنش خشكي منجر به كاهش آنها گرديد. با افزايش تنش خشكي، كلروفيل a و كلروفيل كل كاهش يافت و اين كاهش در رقم ويليامز چشم‌گير‌ بود. اثر متقابل آبياري و نيتروژن بر صفات كلروفيل a، b و كلروفيل كل معني‌دار بود رقم ويليامز بالاترين عملكرد دانه را توليد نمود در حالي كه بيشترين، رنگيزه‌هاي فتوسنتزي مربوط به لاين L17 بود. نتايج اين آزمايش نشان داد كه مصرف نيتروژن باعث افزايش محتواي رنگيزه‌هاي برگ در شرايط تنش خشكي گرديد و عملكرد دانه سويا را افزايش داد.