جايگاه حقوق شهروندي در فرآيند اعمال پدافند غير عامل در فضاي سايبر

فضاي سايبر واقعيتي فراگير وگريز ناپذير بوده و پيشرفت هاي فناورانه به روند توسعه‌ي آن شتابي شگفت انگيز بخشيده است؛ به طوري كه در ساليان اخير اين فضا، قَدَم از مراكز صنعتي و نظامي فراتر گذاشته و به بخشي لاينفك از زندگي روزانه عمومِ مردم تبديل شده است. به سبب اين وابستگي شديد، توانمندي و توسعه قدرت پدافند غير عامل در فضاي سايبر به يكي از اركان سياست‌هاي كلانِ دفاعي هر كشور تبديل گرديده، ليكن فرآيند اعمال اين تدابير دفاعي مي‌تواند حقوق شهروندي مردم يك كشور و در رأس آن‌ها حريم خصوصي و حق بر آزادي بيان را به بهانه تأمين امنيت و دفاع در برابر مهاجمان، در معرض سركوب و نقض قرار دهد. در اين مقاله نگارندگان با رويكرد توصيفي- تحليلي به اين نتيجه رسيده‌اند كه با وضع قوانين منسجم، جامع و مانع و پرهيز از كلي‌گويي در ترسيم خطوط قرمز حقوق شهروندي، به منظور جلوگيري از هرگونه سوءِ‌استفاده و شفافيت در مسير فرآيند اعمال پدافند غيرعامل، مي‌توان مصونيتي نسبي به اين حقوقِ اساسي در اين راه پرمخاطره اعطاء نمود.