قوانين راهنمايي و رانندگي از ديدگاه فقهاي معاصر

هر جامعه، براي اداره امور خود و بر قراري نظم و رسيدن به هدف، نيازمند قوانين و مقرراتي است. و اين قوانين برپايه نيازها و شرايط تنظيم و تدوين مي شود و اجراي آن نيزالزامي و ضروري است و تخلف از آن ممنوع مي باشد. جامعه اسلامي، از اين قاعده مستثني نيست و اداره كنندگان جامعه يا حكومت بر جامعه بايد آنها را تدوين وتصويب كنند و به اجرا بگذارند. اسلام كه عهده دار و پاسخگوي نيازهاي جامعه واداره آن است، بايد به اين نياز پاسخ بگويد و همانطور كه معلوم و روشن است، يكسري قوانين در اسلام [قرآن و سنت] تشريع و بيان شده است، ولي بخش دوم از نيازهاي جامعه كه در شرايط مختلف، تغيير مي كند، بايد بر پايه اصول و ضوابط كلي توسط صاحبنظران با نظارت فقها ،تهيه و تنظيم و اجرا شود. اين بخش را برخي از فقها منطقه الفراغ ناميده اند. و اين نياز، اختصاص به امروز ندارد بلكه از زمان گذشته موجود بوده است.