نقش تنظيم هيجاني در وقوع يا عدم وقوع رفتار هاي پرخطر رانندگي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش تنظيم هيجاني در وقوع يا عدم وقوع رفتار هاي پرخطر رانندگي بود. در اين راستا از جامعه ي رانندگان شهر اروميه در سال 1394 تعداد 300 نفر به شيوه ي تصادفي انتخاب شد. جهت اندازه گيري متغير هاي پژوهش از پرسشنامه ي تنظيم هيجاني گراتز و پرسشنامه ي رفتار هاي پرخطر رانندگي دولا استفاده شد. جهت تحليل داده ها از روش مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد كه مولفه هاي شش گانه ي راهبرد هاي تنظيم هيجاني نقش مثبت در پيش بيني رفتار هاي پرخطر رانندگي دارند. مبتني بر اين يافته مي توان نتيجه گرفت كه وقوع رفتار هاي پرخطر رانندگي از نقصان فرآيند هاي تنظيم هيجاني تاثير مي پذيرد و اين يافته در مداخلات آموزشي _ درماني رفتار هاي پرخطر داري تلويحات نظري و عملي است.