بررسي نقش سرباره كوره پاتيلي در كاهش آخال‌هاي اكسيدي فولادهاي كيفي كم آلياژ

توليد فولاد تميز مستلزم جلوگيري از حضور و يا تشكيل ناخالصي در حين فرآيند فولادسازي مي‌باشد. حضور ناخالصي با توجه به مورفولوژي، مقدار، توزيع و اندازه مي‌تواند تأثير مستقيمي در كاهش خواص فولاد داشته باشد. سرباره كوره پاتيلي به عنوان يك عامل مهم نقش بسزايي را در كاهش و يا افزايش ناخالصي مذاب دارد. در اين پژوهش سعي شده با بهينه كردن سرباره كوره پاتيلي براي ذوب‌هاي كشته شده با آلومينيم، ميزان ناخالصي موجود در ذوب به كمترين مقدار كاهش يابد. بدين منظور هدف طوري انتخاب گرديد كه سرباره تشكيل شده داراي سياليت مطلوب، نقطه ذوب پايين، بازيسيته بالا و پتانسيل اكسيژن پايين باشد. اين امر با جلوگيري از ورود سرباره كوره به پاتيل، كنترل دماي ذوب، اطلاع از ميزان اكسيژن هر ذوب در زمان تخليه، رعايت ترتيب شارژ مواد، جلوگيري از اشباع سرباره با Al2O3، جلوگيري از تشكيل اكسيدهاي مضر(MnO، MgO، SiO2 و FeO) جهت كاهش مصرف آلومينيم و كاهش مصرف مواد سرباره ساز مهيا گرديد. به‏طوري‏كه بعد از بهينه كردن سرباره و با تنظيم مقدار Al2O3 در محدود 24 درصد، ميزان ناخالصي تا حد امكان كاهش پيدا كرد. البته اين تغييرات باعث شد تا زمان فرآيند آلياژسازي به مدت 10 دقيقه كاهش و در مصرف انرژي به ميزان MWh/Heat14 صرفه‌جويي گردد.