بررسي اثر پارامترهاي جوشكاري بر ميزان پاشش مذاب در جوشكاري مقاومتي نقطهاي ورق فولادي گالوانيزه و غيرگالوانيزه

جوشكاري مقاومتي نقطهاي از مهمترين روشهاي جوشكاري بدنه خودروها ميباشد . در بدنه خودروها دو نوع ورق فولادي گالوانيزه و غيرگالوانيزه استفاده ميشود. در حين فرآيند جوشكاري مقاومتي نقطهاي مقداري فلز مذاب از فصلمشترك بين دو ورق خارج ميشود كه موجب ايجاد پليسه بر روي بدنه خودروها، و كاهش ايمني كارگاه ميشود. اثر پارامترهاي مختلف جوشكاري مثل: جريان، فشار الكترود و ... بر روي ميزان پاشش مذاب در جوشكاري نقطهاي ورق گالوانيزه و غيرگالوانيزه مورد بررسي قرار گرفته است. با افزايش جريان جوشكاري قطر دكمه جوش در هر دو نوع ورق افزايش مييافت كه در يك جريان جوشكاري يكسان قطر دكمه ايجاد شده در ورق غيرگالوانيزه بيشتر بود و در ورق گالوانيزه در قطر دكمههاي بالاتر پاشش اتفاق ميافتاد. با افزايش قطر دكمه جوش، ميزان پاشش افزايش مي يافت و افزايش فشارالكترود تا قبل از پاشش موجب افزايش قطر دكمه و بعد از پاشش موجب كاهش قطر دكمه ميشد. بنابراين فشار الكترود يك مقدار بهينه دارد تا بتواند كمترين پاشش و بزرگترين قطر دكمه را ايجاد كند.